[ad_1]
ایروان ، مقر پارلمان ارمنستان © روسلان هاتاریوف / شاتر استوک
ارمنستان 20 ژوئن آینده به انتخابات زودهنگام می رود. به این ترتیب باید بحران سیاسی جدی که به دنبال شکست نظامی در جنگ قره باغ انجام شد ، حل و فصل شود.
امضای اعلامیه مشترک در 10 نوامبر سال 2020 ، که به جنگ در قره باغ کوهستانی پایان داد ، شکست ارمنستان را تحریم کرد ، یک بحران سیاسی جدی در این کشور ایجاد کرد. حتی اگر مسئله قره باغ به مدت 30 سال حل نشده باقی بماند ، همانطور که وضعیت پیش روی ارتش ارمنستان نتیجه چندین دهه حاکمیت است ، بار شکست به دوش دولت مأموریت خواهد بود ، بدون مسئولیت خنثی سازی روابط. با باکو
این بحران یکی از عواملی بود که بی ثبات کننده ترین دوره پس از جنگ بود: تظاهرات های موافق و مخالف دولت هفته ها به طول انجامید و قطب ملی در بعضی مواقع خطر خشونت را به همراه داشت. به مسئله – عظیم ، عظیم – شکست در جنگ – و تحریف وضعیت موجود که از سال 1994 تقریباً به طور غیرمادی به آن عادت کرده بود – به اختلافات داخلی ، مانند تنش بین پاشینیان و ستاد کل ، اضافه شد.
علی رغم تلاش های یک کارتل احزاب مخالف برای برکناری وی ، نخست وزیر نیکول پاشینیان همچنان از پشتیبانی کافی برخوردار بود تا کناره گیری خود را تحت فشار خیابان غیر ممکن کند. او خود همیشه اظهار داشته است که با اراده مردم در قدرت بوده و مسئولیت دولت را حفظ می کند تا این که سرنگونی او همان باشد.
پایان دوره هفتم مجلس
قرار بود انتخابات در ارمنستان در سال 2023 برگزار شود ، اما در طی این شش ماه مشخص شد که پس از جنگ و تمام موازنه های منفی حاصل از تجزیه و تحلیل علل شکست ، مشروعیت جدیدی برای این افراد لازم است. در قدرت. این انتخابات همه پرسی در مورد اشتباهات دولت فعلی نیست ، بلکه پایه ای برای تقویت روابط بین دولت و شهروندان و تأمین افرادی است که برای مدیریت بحران پس از جنگ یک حکم مطلوب و مستحکم را اداره می کنند.
بنابراین یک رویه نهادی بین اکثریت ، مخالفان پارلمانی و غیر پارلمانی توافق شد که منجر به رای گیری شد. تاریخ تعیین شده برای نظرسنجی ها: 20 ژوئن 2021.
بنابراین ، انتخابات سیاسی زودهنگام حدود یک ماه دیگر در ارمنستان برگزار می شود.
پس از آنکه کشورهای شرکت کننده به سختی در مورد نتیجه بحران به توافق رسیدند ، سازوکارهایی برای اطمینان از اینکه همه چیز طبق توافق پیش رفته است ، ایجاد شد. در تاریخ 25 آوریل ، پاشینیان استعفا داد و این امر باعث بحران دولت شد. طبق قانون اساسی ، شورای ملی نباید بتواند نخست وزیر جدید را دو بار برای انحلال انتخاب کند. اینگونه بود: در 3 و 10 مه ، پاشینیان نامزد شد ، اما – طبق توافق – او انتخاب نشد و 40 روز بعد ، طبق قانون ، می توان انتخابات زودهنگام برگزار کرد. این دو گذرگاه که اکثراً رسمی بودند ، به فرصتی برای رویارویی با مهمترین موضوعات پیش روی دولت پاشینیان تبدیل شدند: جنگ ، روابط با ترکیه ، نظریه های مختلف توطئه – از جمله توافق نامه های مخفی ، خیانت بزرگ – که از ارامنه جامعه ای عبور می کند آسیب دیده از جنگ و مبارزه با وضعیت انسانی و امنیتی متعاقب آن.
مجلس قانونگذاری هفتم ، متولد امیدهای انقلاب مخملی و تحت پوشش همه گیر ، جنگ و عواقب آن ، با افزایش ترسناک قیمت کالاهای اساسی به دلیل ترکیبی از بحران جهانی همه گیر و عوامل آب و هوایی ، توسط نوسانات پولی. در سال گذشته در ارمنستان وجود داشت افزایش قیمت تقریباً 9٪ . قیمت شکر و روغن نباتی در سراسر جهان در حال افزایش است و یک کشور وارد کننده مانند ارمنستان فقط می تواند آسیب ببیند. علاوه بر این ، این کشور دارای ارز ضعیفی است که در برابر دلار کاهش می یابد ، بنابراین در تجارت بین الملل هزینه استهلاک خود را نیز پرداخت می کند.
بحران سیونیک و رای گیری
مهلت های رای گیری در حال حاضر نزدیک است: تا امروز ، 26 مه ، احزاب نامزد انتخابات باید ثبت نام شوند. مبارزات انتخاباتی از 7 تا 18 ژوئن ادامه دارد. ما با یک سیستم کاملاً متناسب ، با 5٪ مانع برای احزاب ، 7٪ برای ائتلاف ها رای خواهیم داد. اخیراً همه چیز زیر شمشیر داموکلس است بحران در سیونیک مربوط به حمله اخیر ارتش آذربایجان به خاک ارمنستان است.
پاشینیان در حال حاضر حاشیه خوبی در نظرسنجی ها دارد. مبارزات انتخاباتی در حال حاضر در جریان است و علاوه بر مسئولیت مدیریت همه گیری ، جنگ ، بحران اقتصادی ، دولت خارج شده تحت کنترل رای دهندگان است – نظرسنجی ها 40 درصد حل نشده است – که توسط مدیریت بحران سیونیک نیز ارزیابی می شود. با این حال ، در صورت وخیم شدن بحران ، دولت ممکن است تصمیم بگیرد یا مجبور شود که دوباره حکومت نظامی و وضعیت اضطراری را وضع کند ، که منجر به تعلیق انتخابات تا پایان وضعیت اضطراری می شود.
در همین حال ، مخالفان دیگر متحد نیستند. رابرت کوچاریان بار دیگر وارد میدان شد تا کارت نامزدهای مهم را مختلط کند. دومین رئیس جمهور ارمنستان ، اهل قاراباغ ، این کشور را از سال 1998 تا 2008 هدایت کرد. دادگاه علیه او به دلیل سرکوب پس از انتخابات 2008 ، که منجر به 10 کشته و 130 زخمی شد ، در سال 2020 پایان یافت ، وقتی دادگاه قانون اساسی مقاله را در قانون کیفری ، که برای آن کوچاریان متهم به مغایرت با قانون اساسی است. کاندیداتوری وی توسط فدراسیون انقلابی ارمنستان (FRA) پشتیبانی می شود ، حزبی تاریخی که ریشه در دیاسپورا دارد و وی پس از آنکه رئیس قبلی ، تر پطروسیان وی را غیرقانونی اعلام کرد ، وی در اولین دوره ریاست جمهوری مجدداً در صحنه سیاسی پذیرفته شد.
علاوه بر FRA ، نامزدی کوچاریان توسط حزب ارمنستان ریناتا نیز پشتیبانی می شود که دبیر آن فرماندار سابق سیونیک است. بیان شده در گفتار از تبار خودش در این زمینه: “امروز سیونیک کانون تهدیدات ارمنستان است. این بستگی به سیونیک دارد که آیا ارمنستان به عنوان یک بازیکن منطقه ای باقی خواهد ماند یا چیزی بیشتر از یک راهرو. آنها تهدیدهای جدی هستند. من معتقدم که امروز سیونیک نماد نبرد ماست. “
بحران سیونیک نه تنها یک تهدید امنیتی است ، بلکه سلاحی آزاد در آرا Armenian ارمنستان است.
آیا به عضویت در OBC Transeuropa فکر کرده اید؟ شما از کار ما پشتیبانی خواهید کرد و مقالات پیش نمایش و محتوای بیشتری دریافت خواهید کرد. مشترک شدن در OBCT!
[ad_2]