قره باغ کوهستانی: مدرسه ، قربانی جنگ / قره باغ کوهستانی / مناطق / خانه

وقوع جنگ در قره باغ باعث شده است که 100000 آواره و 30،000 دانش آموز و دانش آموز دیگر نتوانند در مدارس خود تحصیل کنند.

“روز یکشنبه بود ، ما در مدرسه نبودیم ، در خانه بودیم ، در غیر این صورت زنده نمی ماندیم ، صدای انفجار و تیراندازی می شنیدیم.” لیلیث ، 14 ساله و ساکن قره باغ ، صبح 27 سپتامبر 2020 را به یاد می آورد.

در آن روز بمباران شدیدی در سرتاسر خط تماس با آذربایجان صورت گرفت. حمله ای علیه قره باغ کوهستانی ، کشوری که به رسمیت شناخته نشده و عمدتاً ارمنی است ، در جریان بود. چند روز پس از آغاز جنگ ، لیلیث همراه مادرش به ایروان ، پایتخت ارمنستان نقل مکان کرد. دیگر ماندن در امان نبود.

“بعد از اینکه ما منتقل شدیم ، دیگر نمی توانستم به مدرسه برگردم. چیز دیگری در ذهنم بود. سپس من به آرامی بهبود یافتم و فکر کردم که از تحصیل عقب مانده ام. حال من متناقض بود. از یک طرف ، می خواستم درس بخوانم. “از طرف دیگر ، من نمی توانستم کتابهای درسی خود را باز کنم” ، لیلیث گفت که در آن روزها ، پس از ثبت نام به عنوان یک آواره در ایروان ، از وزارت پیشنهادی دریافت کرده است. آموزش و پرورش برای شروع مدرسه درست در کنار مکانی که وی در آن اقامت داشت.

همه کودکان آواره در ارمنستان از یک فرصت برخوردار شدند. به آنها این فرصت داده شد که فارغ از اینکه جای دانش آموزان و دانشجویان جدید خالی باشد ، در نزدیکترین مدرسه به محل زندگی خود شرکت کنند. همچنین کتابهای درسی و لوازم التحریر در اختیار آنها قرار گرفت.

لیلیث می گوید بسیاری از دوستان وی این پیشنهاد را پذیرفته اند. اما نه ، او امتناع كرد.

وی گفت: “من نمی توانستم به مدرسه دیگری بروم. من همیشه از مدرسه به یاد می آوردم. این کار بسیار دشواری بود. من ترجیح می دادم که دروس داوطلبان را ارائه دهم.”

در جستجوی عادی بودن

آنی ، یک خارجی گفت: “من یک تبلیغ را برای داوطلبان در اینترنت خواندم. ثبت نام کردم و چند روز بعد آنها با من تماس گرفتند و پیشنهاد دادند به کودکانی که باید از قره باغ کوهستانی فرار کنند و اکنون در ایروان بودند آموزش دهند. من با کمال میل قبول کردم. فارغ التحصیل زبان ، که سپس چندین هفته را با دانشجویانی که حق تحصیل از جنگ گرفته شده بودند ، گذراند.

آنی به دنبال 20 كودكی كه در یك مركز اسكان موقت در ایروان قرار گرفته بودند ، رفت. آنها با مادرانشان آنجا بودند. آغاز کار هم برای او و هم برای بچه ها دشوار بود. اما بعد همه چیز خوب پیش رفت.

“یک اتاق کوچک در آپارتمان محل زندگی بچه ها به من داده شد. من آنها را با توجه به سن آنها به دو گروه تقسیم کردم. من به آنها زبان های خارجی ، ارمنی و تاریخ یاد دادم. معلمان داوطلب دیگر این گروه را دنبال کردند. ما سعی کردیم که هیچ فرزندی این که به خودشان واگذار شده است. گفتن اینکه این کار دشوار است دست کم گرفتن است. بچه ها تحت فشارهای شدیدی قرار گرفتند. آنها اغلب در مورد شهرهایشان ، مدارسشان صحبت می کردند … “، آنی را به یاد می آورد و اضافه کرد که آنها از طریق بازی موفق شدند ، کودکان را به محیط جدید برسانید و حداقل تا حدی از استرس خلاص شوید.

آنی با یادآوری اینکه بسیاری دیگر از دوستانش نیز داوطلبانه در ده مرکز دیگر که در آن خردسالان اسکان داده شده بودند درگیر شد.

به گفته مدافع حقوق بشر جمهوری ارمنستان ، این درگیری منجر به اخراج بیش از 100000 غیرنظامی از قره باغ کوهستانی شده است. حدود 40،000 نفر بی خانمان شدند. حدود 30،000 خردسال ، از دبستان تا دبیرستان ، حق تحصیل را تضمین نکردند. این جنگ به 12 مهد کودک و 71 مدرسه در قره باغ کوهستانی آسیب رساند یا از بین برد.

قراردادها را نادیده گرفت

در پروتکل کنوانسیون های ژنو برای حمایت از قربانیان درگیری های مسلحانه بین المللی آمده است: “كودكان از احترام ویژه ای برخوردارند ؛ آنها از هرگونه آزار و اذیت محافظت می شوند. طرفین درگیری از آنها محافظت و كمك می كنند.” همچنین در کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل گنجانده شده است. با این وجود ، کودکان در سراسر جهان از خصومت رنج برده و رنج می برند.

“خوشبختانه ، مدرسه ما آسیب ندید و من توانستم برگردم. من دوستان زیادی دارم ، به جای مدارس آنها ، آنها نتوانستند برگردند. برخی از آنها وجود دارد ،: چه تفاوتی برای شما وجود دارد که به کدام مدرسه می روید یا اگر چند درس را از دست بدهید چگونه خواهد بود؟، اما خیلی از مردم اینطور فکر نمی کنند لیلیث می گوید: “من تصور می کنم که من و دوستانم هرگز روزهایی را که زندگی کردیم فراموش نخواهیم کرد.”

دروس دبیرستان های قره باغ از 30 نوامبر سال گذشته از سر گرفته شد. تعداد زیادی از دانش آموزان قبلاً به کلاس بازگشته اند. با این حال ، هنوز کودکانی هستند که در ارمنستان در مدارس تحصیل می کنند. در این میان کسانی هستند که دیگر نمی توانند برگردند و کسانی که اگرچه خانه ای برای بازگشت دارند اما هنوز احساس آمادگی نمی کنند.

نظرات ، تا آنجا که ممکن است ، توسط کارکنان ما قبل از اعلام عمومی بررسی می شود. زمان مورد نیاز برای این عملیات ممکن است متفاوت باشد. به خط مشی ما بروید

نظرات وبلاگ طراحی شده توسط