[ad_1]
پاراگلایدر بر فراز بودوا ، مونته نگرو (© ماتئون/ شاتر استوک)
سال 2020 سال وحشتناکی برای صنعت گردشگری مونته نگرو بود. اما ممکن است همه گیری راه را برای زنجیره های گردشگری جایگزین که احترام بیشتری به طبیعت دارند و از گردشگری جمعی دور هستند ، هموار کرده باشد.
(نوشته اصلی توسط مانیتور کنید در 19 فوریه 2021 ، انتخاب و ترجمه شده توسط پیک بالکان و OBC Transeuropa)
افزایش خطر اپیدمیولوژیک ، بسته شدن مرزها در طول فصل بالا ، وابستگی شدید به گردشگران خارجی ، ارتباطات ضعیف جاده ای با شهرهای اروپا ، بی توجهی ، احساس کمی از اولویت ها … اینها عواملی هستند که باعث می شوند سال 2020 سالی کشنده برای توریست در مونته نگرو باشد . با این حال ، برخی از اپراتورها همچنان به توسعه صنایع خاص گردشگری می پردازند که می توانند بدون نیاز به سرمایه گذاری های کلان ، کشور را در نقشه جهانی بوم گردی قرار دهند.
مونته نگرو چه به دلیل آب و هوا و چه به دلیل طبیعتش کشوری ایده آل برای کمپینگ های لوکس و عالی است. ماریانا و ایوان جگورا این نوع محل اقامت را در نزدیکی خلیج کوتور ارائه می دهند. “ما احتمالاً اولین کسانی هستیم که در مونته نگرو دست به گریبان هستیم ، که این روند در سراسر جهان روندی است ، اما دولت محلی اجرای این پروژه را به تأخیر انداخته است. با این حال ، ما همه شرایط را برآورده کردیم: یک خانه روی چرخ بدون بتن ، صفحات خورشیدی ، مجموعه آب باران … همه چیز 100٪ مستقل است “، آنها می گویند. بر خلاف هتل های کوچک ، که انرژی زیادی دارند ، محل اقامت برای جلب توجه سازگار با محیط زیست است.
به گفته ماریانا و ایوان ، مناسبترین مکانها برای جلبک ، مکانهایی هستند که در ارتفاع مشخصی مشرف به دریا ، دریا و کوهها هستند ، جایی که قیمت زمین هنوز پایین است. “واحدهای مسکونی باید حداکثر محرمانه باشند که هرکدام دارای 1000-1500 متر مربع زمین در اطراف خود باشند. این تفاوت اصلی با محل اقامت معمول است. ما عمدتا از گردشگران از اروپای غربی ، ایالات متحده و استرالیا استقبال خواهیم کرد. به عنوان مثال ، روس ها این نوع گردشگری را دوست ندارند.
اگرچه بیماری همه گیر سال گذشته به تأخیر افتاد ، اما این تمهیدات منفرد همچنان باعث ایجاد علاقه می شود. ماریانا و ایوان گفتند: “توسعه این بخش گردشگری به توانایی ما در شناخت پتانسیل آن و همچنین سهولت یا روش دیگر برای دریافت مجوز بستگی دارد ، همانطور که در حال حاضر در کرواسی ، اسپانیا یا پرتغال اتفاق افتاده است.”
گردشگری داخلی
ناتوانی در عبور از مرزها در هنگام شیوع همه گیر ، بسیاری از مونته نگروها را ترغیب به کشف کشور خود کرده است. برای ساسا میاتوویچ از باشگاه آلپاین Vojo Maslovaric در Berane ، کوهنوردی و گردشگری بهترین روش برای انجام این کار است. “بیشتر و بیشتر گردشگران مونته نگرو و خارجی اکوتوریسم و سفر مسئولانه در طبیعت را ترجیح می دهند. با باشگاه آلپاین بود که مدتها عضو آن بوده ام و از زیباترین مکانهای مونته نگرو بازدید کردم. ساشا می گوید فقط به نام چند Vasojevićki، Kučki، Ljevorečki، Hajla، Očnjak، Rosni vrh، Trojan، Maglić … مونته نگرو موضوعی دارد که می تواند به آن افتخار کند. “به گفته وی ، اکنون توسعه فعالیت های دیگر از جمله به عنوان دره نوردی ، رفتینگ ، با کشتی ، دوچرخه سواری یا حتی اسب سواری.
کمپینگ در زابلجک ، مونته نگرو (© SuperFlo / Shutterstock)
مونته نگرو همچنین دارای شرایط پاراگلایدر بسیار عالی با بسیاری از نقاط پرواز است. “هر ساله افراد بیشتری می خواهند پاراگلایدر را امتحان کنند. کسنیا پاویچویچ ، از باشگاه پاراگلایدر مونته نگرو گفت: “به لطف تبلیغ در رسانه ها و شبکه های اجتماعی ، ما شاهد افزایش تعداد خلبانان محلی و افرادی هستیم که می خواهند این ورزش را بدانند.”
این باشگاه که در سال 2005 تاسیس شده است ، به لطف پرواز با پاراگلایدر ، هدفش ارتقا tourism گردشگری مسئول زیست محیطی و زندگی سالم ، بلکه گردهم آوردن خلبانان مونته نگرو است. “خلبانان قدیمی ما تقریباً 30 سال تجربه چتربازی دارند. ما در حال حاضر پروازهای همزمان و آموزش را برای خلبانان محلی ارائه می دهیم. در تابستان ، بیشتر گردشگران خارجی پروازهای پشت سر هم را ترجیح می دهند. بهار و پاییز بهترین زمان برای آموزش است. کسنیا توضیح می دهد که می توان آن را از طریق دریا ، در بودوا ، کوتور ، پترواوچ ، بار و هرسگ نووی ، اما همچنین در داخل کشور ، در پودگوریسا ، زابلجاک ، بیلو پله ، پلاو ، برانه تمرین کرد … هر شهر باشگاه خاص خود را دارد.
ورزش های زمستانی ، پیست های کم استفاده
مقامات مونته نگرو بارها میلیون ها یورو از بودجه عمومی را به نفع آن تزریق کرده اند پیست های اسکی مونته نگرو ، وعده تبدیل کشور به یک مرکز منطقه ای برای ورزش های زمستانی. با این حال ، هنوز این اتفاق نیفتاده است.
تمرکز بر روی تفرجگاه های اسکی با دامنه های بیشتر از 1800 متر بالاتر از سطح دریا بود ، بدون در نظر گرفتن استراتژی ملی تغییر آب و هوا در سال 2015 ، که 25٪ کاهش پوشش برف تا سال 2030 و حتی تا 50٪ را پیش بینی می کند. سالهای بعدی و بنابراین توسعه دامنه های فقط بالای 1800 متر را توصیه می کند.
“مونته نگرو به عنوان یک مقصد اسکی احتمالاً به اندازه کافی برای گردشگران اروپایی جذاب نیست ، اما ممکن است تا حدی برای گردشگران منطقه باشد. کوپائونیک (در صربستان) مثال خوبی است که نشان می دهد پس از استقرار سیستم ، ما می توانیم از آن استفاده کنیم علی رغم مشکلات مربوط به گرم شدن کره زمین و کاهش پوشش برف در کوه ها ، “گفت: یانکو اسپپانوویچ ، متخصص اسکی .
شپانویچ همچنین یک فرصت مهم را در گردشگری اسکی می بیند. “گردشگری اسکی در ده تا بیست سال گذشته منفجر شده است و به سریعترین ورزش زمستانی در جهان تبدیل شده است و تنها در ایالات متحده سالانه ده ها میلیارد دلار درآمد کسب می کند. با این روش ، اسکی بازان به پیست های اسکی وابسته نیستند. ، آسانسورهای اسکی و پیست های نگهداری شده فقط از تجهیزات ویژه به طوری که بتوانند در جایی که برف وجود دارد اسکی کنند. “
به گفته وی ، گردشگرانی که این فعالیت را انجام می دهند اکثراً از کشورهای غربی هستند و آماده هزینه های زیادی هستند. “دولت سابق 120 میلیون یورو برای توسعه پیست های اسکی در مونته نگرو در نظر گرفته است. توسعه کوهنوردی اسکی هزینه کمتری دارد: این پول برای تهیه راهنماها ، نقشه ها و تبلیغات هزینه می شود. نروژ آموخته است که در شمال کشور آسانسور اسکی وجود ندارد و پرواز با هواپیما ممنوع است. نروژی ها همچنان ترکیبی از قایقرانی و اسکی را ترویج می دهند. گردشگران هر روز در یک قایق اسکان داده می شوند و در یک آبدره متفاوت اسکی می کنند. وقتی من برای اولین بار هفت سال پیش به آنجا رفتم ، این استراتژی هنوز در حال تدوین بود. سال گذشته که به آنجا برگشتم ، ترافیک گردشگران بیست برابر شد. “
آیا به عضویت در OBC Transeuropa فکر کرده اید؟ شما از کار ما پشتیبانی خواهید کرد و مقالات پیش نمایش و محتوای بیشتری دریافت خواهید کرد. مشترک شدن در OBCT!
[ad_2]